វិភូ

សំ. បា.(គុ.) ដែលជាធំក្រៃលែង; ដែលមានអំណាចខ្លាំង, ដែលអង់អាចខ្លាំង, ខ្លាំងពូកែ ។ ន. ម្ចាស់របស់; អ្នកដែលមានអំណាចខ្លាំង ។ ព្រះព្រហ្ម; ព្រះឥសូរ; វិស្ណុ; ក្សត្រិយ៍ទ្រង់រាជ្យ : ព្រះវិភូ ។