ភតិការ

បា. (ន.) (ភតិក, ភតិការ, ភតិការក, ភតិការី) អ្នកធ្វើការឈ្នួល, អ្នកស៊ីឈ្នួល, កម្មករ, គូលី : ពួកភតិការ; បើស្ត្រីជា ភតិការិកា ឬ ភតិការិនី ។ វេវ. កម្មករ, កម្មការី; កម្មការិកា, កម្មការិនី ។