ទ្វេហារ

two persons who, as a pair, function as guides, messengers, or porters, pair

សំ. បា. (ន.) (ទ្វិ ឬ ទ្វេ “ពីរ” + ហារ “ការនាំ; អ្នកនាំ, អ្នកនាំយក”) អ្នកដែលនាំ, ដែលបញ្ជូនរបស់អ្វីៗទៅទាំងពីរនាក់ជាមួយគ្នា; អ្នកសែងអ្វីៗ ។ សព្ទនេះ អ្នកប្រាជ្ញតែងកាព្យយកមកប្រើមានន័យថា ពីរនាក់, ទាំងពីរប្រាណ (ប្រើតែខាងកាព្យ) : ព្រះរាជកុមារ ទាំងទ្វេហារល្អពិសី គួរឲ្យមានមេត្រី ក្ដីស្រឡាញ់ស្មើបុត្រា ។