ណែងណង

Noun kind of shackle of wood or bamboo put around the necks of cattle or horses to keep them from going too fast, shaft-bow (part of harness), collar

(ន.) កំណាត់ឈើឬឫស្សី ចងបន្ដោកបង្អូសដី ភ្ជាប់នៅកសត្វចតុប្បាទ មានគោ, សេះ, ឆ្កែជាដើម ដើម្បីឲ្យទទើសទទែងជើងមុខមិនឲ្យបោលបាន : ចងណែងណង, ជាប់ណែងណង ។