ឩរព្យ

សំ. (ន.) (ឩរវ្យ “អ្នកកើតពីឧរុព្រហ្ម”, វ > ព) វេស្សៈ ឬ វៃស្យៈ, ព្រៃងារ (ម. ព. វណ្ណ ឬ វណ្ណៈ ២ ន. ទៀតផង) ។