សំ. បា. (
ន.) (ឧល្លង្ឃន) ការលោត, ការផ្លោះ ។ ខ្មែរប្រើជា កិ សម្រាប់
រ. ស. : ទ្រង់ព្រះឧល្លង្ឃនៈ ទ្រង់លោត, ទ្រង់ផ្លោះ (បើជា ទ្រង់ព្រះឧល្លង្ឃនាការ ក៏បាន,
អ. ថ. –ឃៈនា–) ។ ឧល្លង្ឃនកីឡា ឬ –ក្រីឌា ល្បែងលោតឬផ្លោះ ។ ឧល្លង្ឃនកោសល្ល ការប៉ិនឬពូកែលោត, ពូកែផ្លោះ ។ ឧល្លង្ឃនវិទ ឬ –វិទូ អ្នកចេះឧល្លង្ឃនវិទ្យា ។ ឧល្លង្ឃនវិជ្ជា, –វិទ្យា ឬ –សិប្បៈ, –សិល្ប វិជ្ជាហាត់លោត, ហាត់ផ្លោះ, ហាត់លោតហក់ ។ល។
Chuon Nath