ឧភយោរាជ្យ

សំ. ស. (ន.) (ឧភយ “ទាំងពីរ” + រាជ “ដែលជាព្រះរាជទ្រព្យ”, ខ្មែរប្រើ យ > យោ) សម្បត្តិឬមុខក្រសួងរបស់ក្សត្រិយ៍ឧភយោរាជ ។ ប្រើជា គុ. ក៏បាន “ដែលជារបស់ក្សត្រិយ៍ឧភយោរាជ” : មុខក្រសួងឧភយោ-រាជ្យ, ខេត្តឧភយោរាជ្យ (ម. ព. ឧភយោរាជ ទៀតផង) ។