ឧព្វេធ

បា. (ន.) កម្ពស់; ចំពោះតែកម្ពស់អំពីផ្ទៃដីឬអំពីផ្ទៃទឹកទៅឯអាកាស ដូចជាកម្ពស់ភ្នំឬកម្ពស់កោះក្នុងសម្ហសមុទ្រជាដើម (បារ. Altitude) : ជួរភ្នំមានឧព្វេធ ខ្ពស់ត្រដែតឯអាកាស ក្រឡេកមើលឃើញដាស សុទ្ធតែឈើធំស្រោងស្រាង ។