ឧបមេយ្យ

បា. សំ.(គុ.) (ឧបមេយ) ដែលគួរឬអាចប្រៀបធៀបគ្នាបាន, ដែលជាគូគ្នានឹងឧបមា : សេចក្ដីឧបមេយ្យ ។ ប្រើក្លាយជា ឧបមៃយ ក៏មាន (–ម៉ៃ) ។ ន. សេចក្ដីដែលគួរប្រៀបធៀបគ្នាបាន, សេចក្ដីជាគូគ្នានឹងឧបមា : អ្នកត្បាញសំពត់ចេះតែជឿនការទៅមុខ, យ៉ាងណាមិញ; អាយុរបស់សព្វសត្វចេះតែលឿនទៅមុខ ក៏យ៉ាងនោះដែរ (សេចក្ដីក្នុងសង្កាត់ដើមជា ឧបមា, សង្កាត់ចុងជា ឧបមេយ្យ) ។ ឧបមេយ្យកថា ពាក្យឧបមេយ្យ ។ ឧបមេយ្យជ្ជោតកៈ ឬ ឧបមេយ្យវាចកៈ; ឧបមេយ្យត្ថនិបាត និបាតសព្ទបំភ្លឺសេចក្ដីឧបមេយ្យ ឬប្រាប់សេចក្ដីឧបមេយ្យ; ប្រើពាក្យថា “ក៏យ៉ាងនោះឯង, ក៏យ៉ាងនោះដែរ, ក៏ដូច្នោះឯង, ក៏ដូច្នោះដែរ” (ព. វ.) ។