ឧបបីឡកកម្ម

Noun the effects / consequences of an evil deed

បា. សំ. (ន.) (ឧបបីឌក + កម៌ន៑) អកុសលកម្មពីព្រេងនាយ ដែលជាប់តាមមកផ្តល់បៀតបៀនឲ្យបាននូវសេចក្ដីទុក្ខលំបាកវិនាសទ្រព្យធនជាដើម : ត្រូវឧបបីឡកកម្មមកផ្តល់ឲ្យវិនាសហិនហោច ។ ព. កា. ថា : រីឧបបីឡកកម្ម គយឃ្លាំបៀតបៀនផ្តល់ក្តីទុក្ខ តាមហេតុដែលធ្វើស៊ុកគ្រលុក ញ៉ាំងសុខឲ្យប្រាសចេញពីគេ ។ ប្រភពមកពីវិហេសា ជាកម្មខ្លាំងក្លាក្នុងបុព្វេ តាមមកផ្តល់ផលមិនតិចទេ ធ្វើគេយ៉ាងណាផ្តល់យ៉ាងនោះ ។ ព. ផ្ទ. ឧបត្ថម្ភកកម្ម ។