បា. (
ន.) ឃ្លាំងដាក់របស់, រោងដាក់អីវ៉ាន់; ឃ្លាំងក្នុងវត្តសម្រាប់ដាក់ភណ្ឌៈផ្សេងៗជារបស់សង្ឃ, ឃ្លាំងសង្ឃ ។ ឧទ្ទោសិតបាល (–សិតៈ–) អ្នករក្សាឃ្លាំងដាក់របស់, ឆ្មាំឃ្លាំងដាក់អីវ៉ាន់ (បើស្ត្រីជា ឧទ្ទោសិតបាលី ឬ –បាលិកា
អ. ថ. –ប៉ាល៉ី ឬ –ប៉ាល៉ិកា) ។
ព. កា. បញ្ចាក់អំពីចរិយានៃ ឧទ្ទោសិតបាល ថា : ឧទ្ទោសិតបាល ពុំត្រអាលប៉ុន្មានទេ ប្រយ័ត្នឥតធ្វេសទ្វេ ខ្លាចក្រែងគេលួចរបស់ ជួនក្រែងមានរលស់ ឬ គង់នៅសព្វគ្រប់ទេ ។
Chuon Nath