អាវាសែ

Noun vagabond, vagrant, wanderer, playboy.

Adjective to be homeless; to lead a nomadic life; to be dissipated, licentious

(កិ. វិ. ឬ គុ.) ណែលណោល, តែលតោល, ដែលឥតទីពឹងពំនាក់, ដែលសាត់អណ្ដែតទៅមកតាមតែបាន : មនុស្សអាវាសែ; ដើរអាវ៉ាសែ (ប្រើជា អវាសែ ឬ អវ៉ាសែ ក៏មាន; បា. អវាស ដែលគ្មានលំនៅ, ដែលឥតមានទីសម្នាក់អាស្រ័យ) ។ ព. កា. សម្រាប់ឲ្យនឹកឃើញ : ជនអាវ៉ាសែ ធ្លាប់ឃើញច្រើនតែ លុបលាងគុណគេ បើគេសង្គ្រោះ ហ៊ានឈ្លោះនឹងគេ ជួនឲ្យទោសទ្វេ ក៏សឹងតែមាន ។