សំ. បា. (
ន.) ការនិយាយរួសរាយ, រាក់ទាក់, រអាករពាយ ។
វេវ. សល្លាប ។ អាលាបកថា សម្ដីរួសរាយរកគ្នា ។ អាលាបសល្លាប (–ល៉ាប៉ៈសល់ -ល៉ាប) ការនិយាយចរចារាក់ទាក់ទៅវិញទៅមករកគ្នា ។ (
ព. កា.) : អាលាបកថា បង្កើតជាការប្រាស្រ័យ កើតបានជាបច្ច័យ នៃសេចក្ដីព្រមព្រៀងគ្នា ។ អាលាបសល្លាប ជាសភាពសមគ្គា ព្រះពុទ្ធទ្រង់ប្រាប់ថា ជាប័ក្ខពួកសាមគ្គី ។
Chuon Nath