អារឹស

Verb (of a woman) to give birth to sickly children who die soon after birth

សំ. (គុ.) (អរិឞ “រោគ, ជំងឺ”) ដែលមិនគង់កូន, ដែលមានកូនពុំគង់ គឺដែលមានកូនច្រើនដងដែរ ប៉ុន្តែមិនគង់ គ្រាន់តែកើតមកនៅមិនបានយូរប៉ុន្មាន ចេះតែស្លាប់ឬគ្រាន់តែកើតមកស្លាប់ភ្លាមៗ : មនុស្សអារឹសកូន ។ កូនរបស់អ្នកនុះឯងដែលតាំងពីកើតឡើង ចេះតែឈឺស្គមប៉ផ្ដឺតប៉ផ្ដក់ស្ទើររស់ស្ទើរស្លាប់ក៏ហៅ អារឹស ដែរ : កូនអារឹស ។ បែងអារឹស ឈ្មោះពិធីអបទេសមួយយ៉ាងធ្វើឧបកិច្ចដើម្បីឲ្យកូនអារឹសមានអាយុជីវិតរស់នៅបានយឺនយូរតទៅ (តាមតម្រាសៃយ) ។