១
(
ប.) ពាក្យសម្រាប់និយាយផ្សំជាមួយនឹងពាក្យ ឩម ថា : ឩមអាម អាគមដែលមានពាក្យ ឩម ផ្តើមជាមុន : ខ្ញុំមិនចេះឩមអាមស្តោះផ្លុំអ្វីទេ ចេះតែថ្នាំកែរោគតាមបន្ទាល់ ។ (
ព. កា.) : អាគមឩមអាម ព្រះពុទ្ធទ្រង់ហាម មិនឲ្យអ្នកបួស រៀនសូត្រកួចកាន់ ក្រណាន់ជ្រុលជ្រួស ភ្លេចគិតសីលផ្នួស ដើរស្តោះព្រួសគេ ។
២
សំ. បា. (
និ.) ពាក្យឆ្លើយ, ឆ្លើយទទួល “ករុណា, កណា, បាទ, ចា៎ស, ចា, ចា៎, អើ ...”, ដូចជា អាម ភន្តេ ! ករុណា ទានប្រោស ! (សម្រាប់ប្រើតែខាង
សំ. និង
បា.) ។
Chuon Nath