(
ន.) (
ព. ប្រ.) កម្ទេចដែលកើតអំពីខួង, ស្វាន, ខៃ, ក្តារ (ដោយដែកកណ្តារ) ជាដើមស្រដៀងឬដូចកម្ទេចដែលកន្លង់ចោះ (ពាក្យក្រាបទូលក្សត្រិយ៍ថា មូលកន្លង់ ឬ កម្ទេចដែកខួង ជាដើម) ។ ស្លឹកចេកទុំជាដើម ដែលញាត់បុកក្នុងប្រហោងកាំភ្លើងធំឲ្យណែនរំសេវ : បុកអាចម៍កន្លង់ឲ្យណែនល្អ ទើបបាញ់ឮខ្លាំង (ពាក្យក្រាបទូលក្សត្រិយ៍ថា មូលកន្លង់) ។
ព. កា. ប្រើ អាចម៍ ថា មូល វិញ : រីពាក្យណាៗ ខាងដើមមានថា អាចម៍ៗនេះផ្សំ ត្រូវស្ដីថាមូល ខាងដើមទើបសម នឹងក្សត្រិយ៍ឧត្ដម ដែលត្រូវកោតក្រែង ។ ពាក្យ មូលកន្លង់ ជាវាចាផ្ចង់ ដោយក្តីរអែង គោរពមហាក្សត្រិយ៍ ជាព្រះគម្តែង ចាស់បូរាណតែង- តែស្ដីយ៉ាងហ្នឹង ។
Chuon Nath