អាចក្តី

Pronoun I / me / my

ស. ស.; ព. បុ.(បុ. ស.) ពាក្យជាបុរិសសព្វនាមសម្រាប់បព្វជិតប្រើជាជំនួសឈ្មោះខ្លួន និយាយទៅរកគ្រហស្ថជាសាធារណជនជាជំនួសពាក្យថា “អាត្មា” (ដោយសេចក្ដីថា “ជាអ្នកដឹងសេចក្ដីខុសត្រូវរាក់ជ្រៅបាន” ឬថា “ជាអ្នកអាចដឹងកិច្ចការក្នុងក្តី គឺក្នុងវត្តអារាមបាន”) អាចក្តីបួសបាន ១០ វស្សាហើយ ប៉ុន្តែអាចក្តីមិនចេះទេស្នាទេចេះតែសូត្រធម៌ (សម័យសព្វថ្ងៃនេះមិនសូវប្រើ, ប្រើតែពាក្យ អាត្មា ជាធម្មតា) ។