អហិត

Adjective to be useless.

Noun uselessness

Adjective to be unfriendly.

Noun enemy

សំ. បា. (គុ.) ដែលឥតផលប្រយោជន៍; ដែលមិនមែនជាការទំនុកបម្រុងឬផ្ចុង-ផ្តើម ។ ន. ដំណើរមិនមែនជាផលប្រយោជន៍ឬមិនមែនជាការទំនុកបម្រុង; សត្រូវ ។ ព. ផ្ទ. ហិត ។ អហិតករ ឬ –ការកៈ, –ការី អ្នកដែលធ្វើអំពើឥតផលប្រយោជន៍ឬអ្នកដែលធ្វើឲ្យឥតផលប្រយោជន៍; បើស្ត្រីជា អហិតការិកា ឬ –ការិនី (ព. ផ្ទ. ហិតករ, –ការកៈ, –ការី; ហិតការិកា, –ការិនី) ។ អហិតកម្ម អំពើឥតផលប្រយោជន៍ (ព. ផ្ទ. ហិតកម្ម) ។ អហិតប្រឹថពី ដ៏ឥតផលប្រយោជន៍ គឺដីដែលធ្វើរបរអ្វីពុំកើត (ព. ផ្ទ. ហិតប្រឹថពី) ។ អហិតពាក្យ ឬ –វាចា, –វាទ សម្ដីឥតផលប្រយោជន៍ (ព. ផ្ទ. ហិតពាក្យ, –វាចា, –វាទ) ។ អហិតវាទិន ឬ –វាទី អ្នកដែលច្រើនតែនិយាយសម្ដីឥតផលប្រយោជន៍; បើស្ត្រីជា អហិតវាទិនី (ព. ផ្ទ. ហិតវាទិន ឬ–វាទី; ហិតវាទិនី) ។ អហិតានុគ្រោះ (សំ. អហិត + អនុគ្រហ; បា. អហិត + អនុគ្គហ) អនុគ្រោះដោយការឥតផលប្រយោជន៍ (ព. ផ្ទ. ហិតា-នុគ្រោះ) ។ អហិតេសី (បា. < អហិត + ឯសី “អ្នកស្វែងរក, អ្នកត្រូវការរក”; សំ. អហិតៃឞិន៑ < អហិត + ឯឞិន) អ្នកស្វែងរកឬត្រូវការរកតែអំពើឥតផលប្រយោជន៍; បើស្ត្រីជា អហិតេសិនី (ព. ផ្ទ. ហិតេសី; ហិតេសិនី) ។ល។