អស្សុត

បា. សំ.(គុ.) (អឝ្រុត) ដែលមិនធ្លាប់បានស្ដាប់, មិនដែលបានរៀនបានស្ដាប់សោះ; ដែលឥតចំណេះ; ល្ងង់ ។ អស្សុតជន ឬ –បុគ្គល ជនឬបុគ្គលអ្នកមិនដែលបានស្ដាប់, មិនដែលបានរៀន; ជនល្ងង់: ធម្មតាអស្សុតបុគ្គលរមែងតែមានសេចក្ដីងឿងឆ្ងល់ជានិច្ច, ច្រើនតែជឿស្មានៗ ។