អសព្ភិ

Adjective of or pertaining to wicked people

បា. (អា. និ.) (< អសន្ត > អស + ហិ > ភំ តម្រួត ព ជា ព្ភិ) ដោយអសប្បុរសទាំងឡាយ; ជាមួយនឹងពួកអសប្បុរស ។ ព. ផ្ទ. សព្ភិ ។ ពាក្យសម្រាប់ប្រើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ, មានសេចក្ដីថា “របស់ពួកអសប្បុរស”, ដូចជា អសព្ភិកម្ម អំពើរបស់ពួកអសប្បុរស (ព. ផ្ទ. សព្ភិកម្ម) ។ អសព្ភិធម៌ ធម៌របស់ពួកអសប្បុរស (ព. ផ្ទ. សព្ភិធម៌) ។ អសព្ភិវាចា ឬ–វាទ សម្ដីរបស់ពួកអសប្បុរស (ព. ផ្ទ. សព្ភិវាចា ឬ –វាទ) ។ល។