សំ. (
ន.) (អភិ + ប្រណិបតន ឬ ប្រណិបាត) ការសម្តែងសេចក្ដីគោរពយ៉ាងក្រៃលែង, ការគំនាប់ដោយគោរព : នៅវេលានោះ ព្រះករុណាជាម្ចាស់ជីវិត ទ្រង់ព្រះរាជទានឱកាសឲ្យអស់ប្រជាពលរដ្ឋ ចូលមកធ្វើអភិប្រណិប័តន៍ចំពោះព្រះអង្គ ។ ប្រើជា
កិ. ក៏បាន សរសេរជា អភិប្រណិប័ត ដូច ប្រណិប័ត
កិ. ដែរ ។
Chuon Nath