អភិធាន

name; dictionary

សំ. បា. (ន.) ឈ្មោះ ។ មេពាក្យដែលរៀបរៀងតាមលំដាប់អក្សរឬដែលប្រមូលមករៀបរៀងដោយពួកៗ (ហៅ អភិធានសព្ទ ក៏បាន) ។ វេវ. វចនានុក្រម, បទានុក្រម, លិបិក្រម, អក្ខរានុក្រម, សព្វវចនានុក្រម, សព្វវចនាធិប្បាយ ។