អប្បដិ

negative prefix occurring in words of Pali origin. It usually means `not responding to, not returning to, not replying; incomparable'

បា. សំ. (និ.) (< ន > អ “មិន, ពុំ” + បដិ “ចំពោះ, តប; ត; ត្រឡប់”; អ + ប្រតិ) និបាតសព្ទជាបដិសេធ សម្រាប់ប្រើជាបុព្វបទ ភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃតាមគួរដល់ការប្រកប, ដូចជា អប្បដិការ ការមិនធ្វើតប, មិនធ្វើត្រឡប់ទៅវិញ ។ អប្បដិឃៈ ឬ អប្រតិឃៈ ឬ អប្រតិឃៈ ដែលមិនគ្នាន់ក្នាញ់; សេចក្ដីមិនក្នាញ់, មិនគ្នាន់ចិត្ត; ដំណើរមិនប៉ះទង្គុកដោយសេចក្ដីក្រោធ ។ អប្បដិឃចិត្ត ឬ អប្រតិឃ– ចិត្តមិនក្នាញ់ ។ អប្បដិបុគ្កល ដែលឥតមានបុគ្គលប្រៀបផ្ទឹមបាន; អ្នកដែលប្រសើរបំផុតឥតមានបុគ្គលប្រៀបផ្ទឹម : ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធអប្បដិបុគ្គល ។ អប្បដិភាគ ឬ អប្រតិ– ដែលឥតមានចំណែកប្រៀបផ្ទឹមឲ្យត្រឹមស្មើបាន ។ អប្បដិរូប ឬ អប្រតិ–ដែលពុំសមគួរ, ពុំគប្បី : អំពើអប្បដិរូប ។ អប្បដិវត្ត ដែលប្រព្រឹត្តទៅពុំបាន; ដែលធ្វើពុំកើត : ការអប្បដិវត្ត ។ អប្បដិវត្តន៍ អំពើឬអ្វីៗដែលប្រព្រឹត្តទៅពុំបាន, ដែលធ្វើពុំកើត : ការនុះជាអប្បដិវត្តន៍ ។ អប្បដិវត្តិយៈ ឬ–វត្តិយ៍ (–វ័ត) ដែលឥតមានអ្នកណាអាចឲ្យប្រព្រឹត្តទៅបាន គឺអ្នកណាក៏ធ្វើពុំកើត, និយាយប្រាប់គ្នាមិនកើត ។ អប្បដិវត្តិយកម្ម (–វ័ត-តិ-យ៉ៈ–) អំពើឬការជាអប្បដិវត្តិយ៍ ។ល។