អនត្តលក្ខណ

បា. (ន.) (–លក្ខណ) ការសម្គាល់ឃើញ, គ្រឿងកំណត់ឃើញថាបញ្ចក្ខន្ធឬអាយតនៈជាដើមជា អនត្តា (ម. ព. ត្រៃលក្ខណ៍ ផង) ។