បា.(
គុ.) ដែលមើលពុំឃើញ; ដែលពុំប្រាកដ (
ព. កា.) : អទិស្សមាន សឹងមានរូបប្រាណ ប៉ុន្តែកំបាំង ខ្លះមានភាពខ្សោយ ខ្លះមានភាពខ្លាំង ខ្លះកាន់សច្ចំ ខ្លះដាច់មេត្តា ។ ខ្លះរាប់អានមនុស្ស វៀរចាកក្តីខុស អំពើពាលា ព្រះពុទ្ធទតឃើញ នៅសព្វទិសាទ្រង់ទូន្មានថា ឲ្យវៀរទុច្ចរិត ។ អទិស្សមានកាយ អ្នកដែលមានខ្លួនគេមើលមិនឃើញ : ពួកអមនុស្សមានភូត, បិសាច, ទេវតា, យក្សជាដើម ជាអទិស្សមានកាយ (ហៅ អទិស្សមានរូប ក៏បាន) ។ អទិស្សមានការណ៍ ឬ–ហេតុ ដំណើរឬហេតុពុំប្រាកដ ។ អទិស្សមានភាព ភាពដែលមើលពុំឃើញ, ភាពដែលពុំប្រាកដ ។ល។
Chuon Nath