បា. សំ.(
គុ.) (អទត្ថ) ដែលមិនឲ្យ, ដែលគេមិនបានឲ្យ ។ អទិន្នភណ្ឌ ឬ –វត្ថុ ភណ្ឌៈឬវត្ថុដែលគេមិនបានឲ្យ ។ អទិន្នហារី អ្នកនាំយករបស់ដែលគេមិនបានឲ្យ (ចោរ) ; បើស្ត្រីជា អទិន្នហារិនី ។ អទិន្នាទាន (
បា. <អទិន្ន + អាទាន “ការយក”) ការលួចទ្រព្យគេ ។ អទិន្នាទាយី (
បា. < អទិន្ន + អាទាយី “អ្នកយក” អទិន្នហារី (បើស្ត្រីជា អទិន្នាទាយិនី) ។ល។
Chuon Nath