អចិត្តិភាព

សំ. (ន.) (អចិត្តិ) ភាវៈឬដំណើរភ្លេចស្មារតី, ការភ័ន្តស្មារតី; ដំណើរស្រឡាំងកាំង ។ ព. កា. សម្រាប់ឲ្យប្រុងស្មារតីថា : អចិត្តិភាព តែងមានដរាប ព្រោះក្តីប្រមាទ ទ្វេធ្វេសស្មារតី មិនខំសង្វាត បណ្តោយឲ្យឃ្លាត រវាតការចាំ ។