សំ. បា. (
ន.) (អចលន) ការមិនកក្រើក, មិនកម្រើក, មិនរំភើប; ការស្ងប់ ។ អចលនភាព ភាវៈមិនកម្រើក ។ អចលនវត្ថុ (អៈចៈល៉ៈន៉ៈវ័ត-ថុ) មើលក្នុងពាក្យ អចល (គួរប្រើជា អចលវត្ថុ (ព្រោះ អចល ជា
គុ., អចលន ជា
ន., ដែលពុំគួរផ្សំជាមួយនឹង វត្ថុ ជា
ន. ដែរ, ឬប្រើ អសង្ហារិមវត្ថុ វិញក៏បាន) ។
Chuon Nath