អកតវេទី

Noun person who consciously repays with ingratitude

បា. សំ. (ន.) (អក្ឫតវេទិន៑) អ្នកដែលមិនតបឬមិនគិតនឹងតបឧបការគុណគេ; បើស្ត្រីជា អកតវេទិនី ។ ព. ផ្ទ. កតវេទី, កតវេទិនី ។