១
(រ្ចងទ្រង
អ. ថ. រ៉ងសុង “រងទ្រង់”) ឈ្មោះបែបទម្រង់សក់មួយប្រភេទនៃបុរសកាត់ចៀរជើងសក់មូល សណ្ឋានស្រដៀងនឹងផ្កាសម្បួរទេសឬផ្កាក្ទម្ពប៉ែកខាងលើទុកឲ្យមានភាពវែងក្រពុំ : កាត់សក់ឡុងសុង ។
ព. កា. ថា : សម័យព្រេងនាយ ប្រុសខ្មែរទាំងឡាយ កាត់សក់ឡុងសុង គេរាប់អានថា សមរូបសមទ្រង់ បែបនោះពុំគង់ នៅយូរប៉ុន្មាន ។ មនុស្សប្រុសនិងស្រី នៅនាលោកីយ៍ តាក់តែងខ្លួនប្រាណ តាមកាលសម័យ និយមរាប់អានតាំងពីបូរាណ រៀងដល់ឥឡូវ ។ បណ្ឌិតឃើញថា ការតែងកាយា តាមលោកតម្រូវ ទោះសមទោះឆ្គង ទោះត្រូវពុំត្រូវ ពីដើមឥឡូវ សន្មតថាល្អ ។
២
(លងស្រង
អ. ថ. ល៉ុងសុ៎ង “ចុះស្រង់”, សៀមមួយម៉ាត់ ខ្មែរមួយម៉ាត់ ផ្សំគ្នា) ឈ្មោះបទភ្លេងពិណពាទ្យមួយមេ សម្រាប់លេងថ្វាយក្នុងវេលាដែលព្រះរាជាទ្រង់ស្នាន (ទ្រង់ស្រង់) : លេងភ្លេងឡុងសុង (លេងភ្លេងស្តេចស្រង់) ; ឬលេងក្នុងវេលានិមន្តភិក្ខុសង្ឃស្រង់ទឹកក្នុងថ្ងៃសង្រ្កាន្តជាដើមក៏ប្រើខ្លះដែរ ។
ព. កា. ថា: មហាក្សត្រិយ៍ឬសង្ឃ នៅពេលត្រូវស្រង់- ទឹកដោយកម្សាន្ត ក្នុងកាលចូលឆ្នាំ ជាថ្ងៃសង្រ្កាន្ត ហៅថាពេលស្នាន មានភ្លេងឡុងសុង ។ សម័យសព្វថ្ងៃ បើចង់កែខៃ គួរហៅភ្លេងស្រង់ ចម្រើនសិរី មង្គលអស់អង្គ ទោះក្សត្រិយ៍ទោះសង្ឃ ប្រសិទ្ធសួស្ដី ។
Chuon Nath