ស្រឹង

Adjective to be very dry, dehydrated, completely dried up / out, parched, arid

Noun kind of wild bamboo

Noun kind of onion

Noun kind of worm that feeds on rice during the milky stage

១ (គុ.) ដែលអស់សម្ងួត, ស្ងួតក្រៃពេក : ស្ងួតស្រឹង។ ស្ងួតដល់ស្រួយ : ស្រួយស្រឹង ។ ២ (ន.) ឈ្មោះឫស្សីព្រៃមួយប្រភេទ : ឫស្សីស្រឹង ។ ឈ្មោះខ្ទឹមមួយប្រភេទ : ខ្ទឹមស្រឹង ។ ក្រាជញ្ជក់ផ្លែស្រូវ ដែលកំពុងនៅជាទឹកដោះ : ស្រឹងជញ្ជក់ស្រូវ (ហៅតាមទម្លាប់ដោយស្រុក, អ្នកស្រុកខ្លះហៅ ត្រឹង) ។