ស្ករ

Noun sugar; candy, sweets

Noun sugar

(ន.) វត្ថុមានរសផ្អែមកើតអំពីទឹកអំពៅ, ទឹកត្នោតជាដើម ដែលរំងាស់ឲ្យបានសាច់ (បា. សក្ខរា; សំ. ឝក៌រា ហៅចំពោះតែ ស្ករក្រាម) ។ ស្ករក្រាម ស្ករអំពៅមានសាច់រឹងជាដុំៗ សណ្ឋានក្រួស ។ ស្ករដូង ស្ករកើតពីទឹកផ្កាដូង (មិនសូវមាន) ។ ស្ករត្នោត ស្ករកើតអំពីទឹកផ្កាត្នោត (ជារបរធំមួយរបស់ខ្មែរ) ។ ស្ករទន្សែ ស្ករកើតពីទឹកផ្កាទន្សែ (ក្នុងកម្ពុជរដ្ឋមិនដែលធ្វើ) ។ ស្ករផែន ស្ករដែលចាក់ជាផែន (កាលបើដាក់តម្រួតៗគ្នា ស្រាក់នឹងស្លឹកត្នោត ហៅថា ស្ករស្រាក់ ។ ស្ករ-ស ស្ករអំពៅមានសាច់ស ។ ស្ករអំពៅ ស្ករបន្ទះដែលកើតពីទឹកអំពៅ ។ល។ ព. ទ. បុ. ស្ករជិតស្រមោច ស្ត្រីជិតបុរស (ច្រើនតែប៉ះនាយប៉ះអាយ) ។