សេណី

បា. សំ. (ន.) (សេណិ; ឝ្រណី) ពួក, កង, ក្រុម; ពួកមនុស្សមានជាតិស្មើគ្នាមានសិល្បៈប្រហែលៗគ្នា ។ ខ្មែរច្រើនប្រើសំដៅសេចក្ដីថា “អ្នកមានជាតិត្រកូលស្មើគ្នា មានចំណេះវិជ្ជាប្រហែលៗគ្នា មានយសស័ក្ដិស្មើៗគ្នា” ។ (ព. កា.) : នៅក្នុងបុរី ដែលមានសេណី ជំនាញច្រើនក្រៃ មានសាមគ្គី ជាហេតុបច្ច័យ ញ៉ាំងរដ្ឋឲ្យថ្លៃ ចម្រើនសុខស្លាប់ ។ (គួរកុំច្រឡំ សេណី និង សេនិយ ឬ សេនីយ៍) ។