សុទុក្ករ

បា. សំ.(គុ.) (សុទុឞ្ករ) ដែលធ្វើបានដោយកម្រក្រៃពេក, ដែលកម្រណាស់នឹងធ្វើកើត, ដែលពិបាកធ្វើជាទីបំផុត : ការសុទុក្ករ ។ សុទុក្ករកម្ម, –កិច្ច ឬ–កិរិយា (–ទុក-កៈរ៉ៈ–) ការឬអំពើដែលពិបាកធ្វើជាបំផុត ។ សុទុក្ករភាព (–ទុក-កៈរ៉ៈភាប) ភាព, បែប, ដំណើរ ដែលពិបាកធ្វើជាបំផុត ។ល។