សីលព្វ័ត

mysticism, unorthodox / incorrect practice (Buddh.)

បា. សំ. (ន.) (សីលព្វត; ឝីល + វ្រត) ទម្លាប់និងវត្តប្រតិបត្តិខុសទំនងដែលអ្នកប្រព្រឹត្តជឿថាជាផ្លូវបរិសុទ្ធនាំឲ្យរួចចាកទុក្ខ (ព. ពុ.) ។ បើរៀងភ្ជាប់ពីខាងដើមសព្ទដទៃ សរសេរជា សីលព្វត អ. ថ. សីលុ័ប-ពៈ តៈ, ដូចជា សីលព្វតបរាមាស (សីលុ័ប-ពៈតៈប៉ៈរ៉ាម៉ាស) ការស្ទាបស្ទង់ព្រយុងចិត្តទៅរកសីលព្វ័ត (ព. ពុ.) ។ សីលព្វតុបាទាន (សីលុ័ប-ពៈ តុ-ប៉ា-; បា. < សីលព្វត + ឧបាទាន “ការប្រកាន់”) ការប្រកាន់ជឿសីលព្វ័ត (ព. ពុ.) ; ប្រើជា សីលព្វតូបាទាន ក៏បាន ។ល។