សិលា

Noun stone, rock; mountain

Noun rock; stone

Noun mountain

បា. សំ. (ន.) (ឝិលា) ថ្ម ។ សិលាគ្រឹះ ផ្ទះថ្ម; គុហាក្នុងភ្នំ ។ សិលាង្គារ ឬ សិលង្គារ (បា. សិលា + អង្គារ “ធ្យូង”) ថ្មដែលទៅជាធ្យូង (ធ្យូងថ្ម) ។ សិលាចារឹក ឬ សិលាលេខ អក្សរថ្ម ។ សិលាចុណ្ណ (–ចុន) ផង់ថ្ម (ស៊ីម៉ងត៍) ។ សិលាជតេល (–ជៈតែល) ប្រេងដែលមានប្រភពចេញពីក្នុងថ្ម (ដូចយ៉ាងប្រេងកាតជាដើម) ។ សិលាធាតុ ធាតុថ្ម, ដី-សថ្ម ។ សិលាបដ្ត ឬ–ប័ដ បន្ទះថ្ម, ផែនថ្ម ។ សិលាប្រាសាទ ប្រាសាទថ្ម ។ សិលាព័ណ៌ ឬ–វណ្ណ (–វ័ន) ព័ណ៌ថ្ម។ សិលាព័រ្ស (–ព័រ) ភ្លៀងធ្លាក់ដុំថ្ម (ជាអព្ភូតហេតុដែលកើតមានព្រោះអំពើទុច្ចរិតដែលមានតំណាលក្នុងបុរាណសម័យ) ។ សិលាភាព កំណើតថ្ម, កំណើតអំពីថ្ម; ភាពថ្ម, បែបដូចថ្ម : សសរសិលាភាព សសរស៊ីម៉ងត៍ ឬសសរដែលផាត់ថ្នាំដូចព័ណ៌ថ្ម ។ សិលាម័យ (–ម៉ៃ) ដែលធ្វើដោយថ្ម, ដែលយកថ្មធ្វើ : របស់សិលាម័យ ។ សិលាវេស្ម័ន ផ្ទះថ្ម; កំពែងថ្ម ។ សិលាសនៈ (–សៈន៉ៈ; បា. សិលា + អាសន) អាសនៈថ្ម (យ៉ាងដូចកៅអីថ្មជាដើម) ។ សិលាសស្រ្តា សស្រ្តាដែលធ្វើដោយថ្ម ។ សិលាសារ ដែក ។ សិលាស្ដម្ភ (ស្តំ, ជើង ដ) សសរថ្ម ។ល។