សិទ្ធត្ថ

បា. សំ. (ន.) (សិទ្ធាថ៌) អ្នកដែលមានប្រយោជន៍ឬមានបំណងសម្រេចហើយ, អ្នកសម្រេចប្រយោជន៍បានតាមបំណង; អ្នកមានស្រីសួស្ដី; គ្រាប់ស្ពៃស ។ ព្រះនាមដើមរបស់ព្រះសក្យមុនីគោតម; ខ្មែរច្រើនហៅ ព្រះសិទ្ធាថ៌ (សំ. សិទ្ធាថ៌ ឬ សវ៌ាថ៌សិទ្ធ) ។