សាហ័ស

សំ. បា. (ន.) (សហស) សេចក្ដីក្លាហាន; អាជ្ញា; ពលក្ការ; ការបៀតបៀន, ភាវៈកាច ។ ប្រើជា គុ. ក៏បាន, សេចក្ដីដូចគ្នានឹង សហ័ស ដែរ ។