សារីបុត្ត

បា. ឬ សំ. (ន.) (ឝារីបុត្រ) នាមព្រះអរហន្តអង្គមួយ ជាអគ្គសាវ័ក (សាវ័កស្ដាំ) នៃព្រះសក្យមុនីគោតម, ជាគូនឹងព្រះមោគ្គល្លាន; បកតិនាមរបស់ព្រះមហាថេរអង្គនេះជា ឧបតិស្សៈ, លុះមកបួសក្នុងពុទ្ធសាសនា ព្រះបរមសាស្ដាទ្រង់ហៅថា សារីបុត្ត ព្រោះលោកជាបុត្តនៃនាងព្រាហ្មណីឈ្មោះ សារី; ហៅដោយដាក់ពាក្យ មហា ស៊ែមមកផងជា មហាសារីបុត្ត ក៏បាន (ម. ព. ធម្មសេនាបតី ផង) ។