សយម្ភូ

Noun one who achieves a goal by himself / herself, one who is self-dependent (epithet of the Buddha or of the Indian gods Brahma, Shiva, and Vishnu)

បា. ឬ សំ. (ន.) (ជា ស្វយំភូ ក៏មាន) អ្នកកើតឯង; អ្នកបានសម្រេចគុណវិសេសខ្លួនឯង ។ ព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ; ព្រះបច្ចេកពុទ្ធ : ព្រះសយម្ភូ (ព. ពុ.) ។ តាមលទ្ធិព្រាហ្មណ៍ថា ព្រះព្រហ្ម, ព្រះសិវៈ, ព្រះវិស្ណុ ។