សយ

Noun mane (of an animal); feathers on the neck (of birds)

Noun word which always occurs in a compound form with another word, but which has no meaning by itself, euphonic word; bound morpheme

Noun mane (of an animal); feathers (on the neck of birds)

Noun (linguistics) a word which always occurs in a compound form with another word, but which has no meaning by itself, euphonic word; bound morpheme

ស. (ន.) (ស្ច្រយ អ. ថ. សយ់) រោមជាកញ្ចុំឬសំណុំរោមនៅកសត្វ មានក្ងោកនិងសីហៈជាដើម : សយ-កក្ងោក ។ ពាក្យសម្រាប់និយាយផ្សំឬស៊ែម, កែមជាមួយនឹងពាក្យឯទៀត ; បរិវារសព្ទ: ពាក្យសយ (ម. ប្រ.) ។ សយសង្វារ សំណុំខ្សែសង្វារ : មានសយសង្វារ នែបកែវប្រពាល កម្រងកែវភ្ញី ឆត្រប្រាក់ឆត្រមាសឱភាសពិសី បាត្រកែវមណី ឈូកឈរទ្រង់ផ្កា (ពាក្យកាព្យសរសើរព្រះបាទ) ។ ខ្សែសយ សរសៃមាសឬប្រាក់សម្រាប់ប៉ាក់ដាគ្រឿងលំអ ។