សម្មតិលិង្គ

gender

(ន.) លិង្គដោយសន្មតិសម្រាប់ប្រើក្នុងតន្តិភាសាទាំងពួង មានភាសាសំស្រ្កឹតនិងភាសាបាលីជាដើម; សំស្រ្កឹតនិងបាលី កំណត់យក ការន្ត គឺស្រៈ ជាទីបំផុតនៃនាមសព្ទជាគោល ឲ្យដឹងថាជា បុំលិង្គ, ជា ឥត្ថីលិង្គ, ឬជា នបុំសកលិង្គ ដូចជា ទារ (ទារោ) “ប្រពន្ធ”, មាតុគ្រាម ឬ មាតុគ្គាម (មាតុគ្គាមោ) “ស្ត្រី” នេះតាមរូបសេចក្ដី គួរតែជា ឥត្ថីលិង្គ, ប៉ុន្តែរូបសព្ទជា អការន្ត-បុំលិង្គ ក៏ត្រឡប់ជា បុំលិង្គ ទៅវិញ; បញ្ញា, សាលា ដែលពុំមែនជាប្រុសជាស្រីសោះទេ, តាមរូបសព្ទជា អាការន្ត-ឥត្ថីលិង្គ ក៏ត្រឡប់ជា ឥត្ថីលិង្គ ទៅវិញ; លិង្គយ៉ាងនេះហៅថា សម្មតិលិង្គ គឺលិង្គមានឈ្មោះដោយសន្មតិ (ព. វ.) ។ ភាសាខ្មែរយើងគ្មាន សម្មតិលិង្គ នេះទេ (ម. ព. លិង្គ និង ជាតិលិង្គ ផង) ។