សម្ពោធនៈ

បា. សំ. (ន.) (សម្ពោធន) ការហៅក្នុងទីចំពោះមុខ, ការស្រែកហៅឬហៅ, អាលបនៈ (ព. វ.) ដូចជា នាង ! ឯងទៅណាហ្នឹង ?; កូន ! ឯងខំប្រឹងរៀនទៅណ៎ះកូនណា៎ !; ឬប្រើពាក្យថា បពិត្រ, ម្នាល, នែ, ហៃ, ដូចជា បពិត្រមហារាជ, ម្នាលកូន, នែវ៉ី, ហៃបា (អាលបនៈ និង សម្ពោធនៈ ជា វេវចនៈនឹងគ្នា ប្រើជួសគ្នាបាន) ។