សមុច្ឆេទ

Noun eradication, removal, extirpation, extermination; abandonment, renunciation

សំ. បា. (ន.) ការកាត់ដាច់ស្រឡះ, ការកាត់ផ្ដាច់, ការផ្ដាច់ផ្តិល; ការរំលាង; ការកម្ចាត់បង់ ។ សមុច្ឆេទក្ខ័យ ឬ–ក្ស័យ (–ទ័ក–) ដំណើរអស់អាយុព្រោះអកុសលកម្មឬព្រោះរោគមកផ្ដាច់ ។ សមុច្ឆេទប្បហាន ឬ–ប្រហាន (ទ័ប-ប៉ៈ ឬ ប្រៈ–) ការលះកិលេសបានដោយដាច់ខាត : ព្រះអរហន្តលះកិលេសដោយសមុច្ឆេទប្បហាន (ព. ពុ.) ។ សមុច្ឆេទមរណៈ (–ទៈមៈរៈណៈ) សេចក្ដីស្លាប់ព្រោះអកុសលកម្មឬព្រោះរោគមកផ្ដាច់ជីវិត ។ សមុច្ឆេទវិរតិ (–ទៈវិរៈតិ) ការវៀរលែងចាកទោសដោយដាច់ខាត (ការវៀររបស់ព្រះអរហន្ត) ។ល។