បា. ;
សំ.(
កិ.) (–សទ; សំនិឞទ៑ ឬ សន្និ–) អង្គុយស៊ប់; អង្គុយនៅស្ងៀម; អង្គុយប្រជុំគ្នា ។ ប្រើជា
ន. ក៏បាន “ការអង្គុយនៅស្ងៀម; ដំណើរស្ងាត់ច្រៀប” (
ព. កា.) : ពួកជនច្រើនក្តាត់ មកសន្និស័ទ នៅក្នុងសាលា នៃវត្តព្រះសង្ឃ ផ្ចង់ចិត្តជ្រះថ្លា តាមដោយសទ្ធា ព្រមគ្នាធ្វើទាន ។
Chuon Nath