សន្ទៃ

Noun kind of vine that produces an edible, sour fruit which is used in cooking

១ (ន.) ឈ្មោះវល្លិរនាមមួយប្រភេទ ផ្លែស្រដៀងនឹងសណ្ដាន់ តែតូចជាងផ្លែសណ្ដាន់ ប្រើជាម្ជួរស្លបាន : វល្លិសន្ទៃ, សម្លត្រីពោម្ជូរសន្ទៃ ។ ២ (ម. ព. ម្តាយ ត្រង់ ម្តាយមីងសន្ទៃ) ។