វោលោកនៈ

បា. (ន.) (< វិ + ឱលោកន) ការសម្លឹងមើលជាពិសេស, ការប្រមើលមើល, ការរំពឹងជញ្ជឹងមើល (ច្រើនប្រើចំពោះការប្រមើលនូវឧបនិស្ស័យរបស់សត្វ ដោយទិព្វចក្ខុឬដោយប្រាជ្ញាញាណ នៃព្រះខីណាស្រព មានព្រះពុទ្ធជាដើម) ។