វេស្សៈ

បា. សំ. (ន.) (វេស្ស ឬ វេសិយាន; វៃឝ្យ) អ្នកជំនួញ; មនុស្សក្នុងវណ្ណៈ ឬ កុលវគ្គ ទី ៣, មនុស្សពូជព្រៃងារ (ម. ព. វណ្ណ ឬ វណ្ណៈ ២ ន.) ។ វេស្សកូល ឬ –ត្រកូល ត្រកូលវេស្សៈ (ហៅ វេស្សវង្ស វង្សវេស្សៈក៏បាន) ។ល។