វេទាង្គ

សំ. បា. (ន.) (< វេទ + អង្គ “ចំណែក”; វេទង្គ) អង្គ, ចំណែករបស់វេទគឺច្បាប់សម្រាប់រក្សាវេទឲ្យគង់នៅគ្រប់គ្រាន់, មាន ៦ យ៉ាងគឺ ១-ការហាត់ថាឬហាត់និយាយបញ្ចេញសម្តីឲ្យច្បាស់លាស់; ២-ភាគពិស្តាររបស់គម្ពីរ ឬការសិក្សាសេចក្ដីពិស្តារ; ៣-គម្ពីរវេយ្យាករណ៍ ឬការសិក្សាវេយ្យាករណ៍ដោយសព្វគ្រប់; ៤- ឆន្ទសាស្រ្តឬសិក្សាឲ្យចេះលក្ខណៈរបស់ឆន្ទ; ៥- ទ្យោតិសាស្ត្រ ឬការសិក្សាឲ្យចេះទ្យោតិសាស្ត្រ; ៦- គម្ពីរអធិប្បាយសព្ទ ឬរៀនអធិប្បាយសព្ទ ក្នុងវេទទាំងមូល (តាមលទ្ធិព្រាហ្មណ៍) ។