វុត្តពីជ

seed that has been sown; seed used for sowing

បា. សំ. (ន.) (វុត្ត; ឧប្ត “ដែលបណ្តុះ, សាប, ព្រោះ រួចហើយ” + វីជ ឬ ពីជ “ពូជ”) ពូជ (ដំណាំ) ដែលបណ្តុះ, សាប, ព្រោះ រួចហើយ; ពូជសម្រាប់បណ្តុះ, សាប, ព្រោះ ។